ارتباط بین میزان بیان ژنoprd و حساسیت نسبت به کارباپنم ها در سویه های پسودوموناس جدا شده از نمونه های بالینی به روش qrt-pcr

زمینه و هدف: پسودوموناس آئروژینوزا یکی از شایع ترین پاتوژن های بیمارستانی با میزان مرگ و میر بالاست. پورین oprd به عنوان یکی از اصلی ترین مکانیسم های مقاومت در برابر آنتی بیوتیک های خانواده کارباپنم محسوب می شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان بیان ژن کدکننده این پورین از طریق qrt-pcr است. مواد و روش ها: در این مطالعه با بررسی 100 سویه پسودوموناس آئروژینوزا، 31 نمونه انتخاب و تست حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن برای آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید، کینولون ها، کارباپنم ها و تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی برای آنتی بیوتیک ایمی پنم انجام گرفت. سپس استخراج rna و تبدیل آن به cdna انجام و در مرحله آخر بیان ژن های مورد نظر توسط qrt-pcr صورت پذیرفت. یافته ها: از بین 8 آنتی بیوتیک انتخاب شده، بیشترین مقاومت نسبت به لووفلوکساسین 19 (2/61 درصد) و هم چنین کمترین مقاومت نسبت به ایمی پنم 3 (6/9 درصد) مشاهده گردید. نتایج حداقل غلظت مهار کنندگی آنتی بیوتیک ایمی پنم، 12 مورد (7/38 درصد) مقاوم، 13 مورد (93/41 درصد) اینترمدیت و 6 مورد (35/19 درصد) حساس گزارش گردید. ژن oprd در تمام سویه ها وجود داشت ولی میزان بیان در سویه ها مختلف، به صورت متفاوت مشاهده شد. سویه های دارای بیان بالای ژن oprd حساسیت بالایی نسبت به کارباپنم ها به ویژه ایمی پنم نشان دادند. نتیجه گیری: شناسایی مکانیسم های مقاومت در باکتری ها بسیار پیچیده و گسترده است و مکانیسم های مختلفی برای یک سری آنتی بیوتیک های مشابه عمل می کنند. oprd عامل اصلی اتصال کارباپنم ها بوده و با افزایش بیان این پورین حساسیت باکتری ها به این آنتی بیوتیک ها افزایش می یابد.